Zdając sobie sprawę ze specyfiki wieku adresatów (14–15 lat), ich zainteresowań oraz problemów wieku dorastania, starałyśmy się ująć wybraną tematykę w sposób jak najbardziej atrakcyjny i interesujący dla młodego odbiorcy (przykładowo w lekcji poświęconej rodzinie podjęty został temat najczęstszych powodów kłótni sposób teatr może stać się dla człowieka specyficznym sposobem doświadczania samego siebie (Stefańska 2012). Ewa Grudziewska i Agnieszka Lewicka (2011) zauważają, iż o arteterapii wiele Wypowiedź powinna zawierać od 200 do 250 wyrazów i spełniać wszystkie wymogi typowe dla formy wskazanej w poleceniu. Temat 1: Czy teatr może być dziś atrakcyjny dla młodzieży? Napisz rozprawkę, w której przedstawisz swoją opinię na ten temat, uwzględniając argumenty odnoszące się do repertuaru i dostępności tej formy kultury. Narodowiec pod krawatem. Kim jest Krzysztof Bosak. Bosak gra sprytnie. Gdy obserwatorzy słyszą, jak uczestnicy Marszu Niepodległości skandują hasła o obronie suwerenności, widzą . Kiedyś dla młodych teatr był czymś wspaniałym, chętnie chodzili na wszystko, na co mogli. Teraz jest zupełnie inaczej – młodzież w takim miejscu zobaczymy chyba tylko wtedy, kiedy wybiorą się z przymusu, bo idzie cała szkoła. Co takiego się zdarzyło, że nastąpiła taka zmiana? Z pewnością, jeśli zapytamy osoby, które chodzą do szkół średnich czy gimnazjów, ile razy w życiu byli z własnej, nieprzymuszonej woli w teatrze, wyniki byłyby przerażające. Przecież według nich, nie ma tam nic do robienia, wystawiane sztuki dotyczą starszych dzieł, które nikogo z młodych nie interesują. Teatr jest zupełnie nieistotny i nieatrakcyjny dla młodzieży od spopularyzowania wynalazku braci Lumière. W każdej chwili przeciętny młody człowiek może pójść na seans filmowy. Wybiera to co mu się podoba, jaki ma nastrój i czego oczekuje po przeczytaniu recenzji (zakładając oczywiście, że takimi się kieruje). Jest to łatwe, wygodne i banalne wręcz. Po co więc komplikować sobie życie? Poza tym, nie ukrywajmy – chodzi również o cenę. Przeciętny licealista nie będzie wydawał majątku, kiedy może się okazać, że sztuka jest zwyczajnie nudna. Pieniądze wydać może na coś bardziej potrzebnego w jego ocenie – ciuchy, kosmetyki czy nowe gadżety, którymi pochwali się przed znajomymi. Sporą konkurencją dla tradycyjnych teatrów są chociażby teatry tańca, czy teatry tworzone przez amatorów w domach kultury czy tego typu instytucjach. Wstęp na takie spektakle jest przeważnie darmowy lub za drobną opłatą, co ma przyciągać młodzież. Kolejna rzecz – nie w każdym mieście znajdziemy dobry teatr, gdzie wystawiane sztuki są na wysokim poziomie, a aktorzy występujący to „gwiazdy”. Nie ujmuję tu oczywiście talentu tym, którzy mimo ciężkiej pracy się nie wybili na większych scenach – niestety zwyczajnie nie są oni doceniani. Szczerze mówiąc, jeśli nie mieszkamy w jednym z większych miast, nie ma takiej możliwości na dobre widowisko z ciekawą obsadą. Teraz tylko takie przyciągnęłyby rzeszę widzów. Już nie patrząc nawet na młodą publiczność, ale także tą starszą. Ostatnim elementem, który powoduje, że młodzi nie chodzą do teatrów, jest z pewnością fakt, iż jest to instytucja uważana jednak za dość przestarzałą. Ubiera się wtedy galowy strój, bądź coś bardziej odświętnego, trzeba się nienagannie zachowywać i dostosować do obowiązujących reguł. Teraz po prostu wiele młodych osób nie lubi czegoś takiego i powodem ich nieobecności na spektaklach może być właśnie to. Ja, jako młody człowiek z przykrością stwierdzam, że wśród moich znajomych jeśli znajdę dwie osoby, które pojawiają się czasem w teatrach, to będzie sukces. Sama rzadko się tam wybieram z prostego powodu – nie znalazłam jeszcze czegoś takiego, czym zainteresowałabym się na tyle, by wydać sporą kwotę i spędzić tam ponad dwie godziny. Podejrzewam, że nie jestem jedyna, a to naprawdę szkoda. W takich miejscach jak chociażby Warszawa, gra na deskach teatru jest wspaniała, ale co z tego, kiedy dzieli mnie od tego miejsca ponad pięćset kilometrów? By: Kinga Redaktor portalu. Czytanie książek, pisanie o nich, zajmowanie się kulturą i mediami, to moja codzienność. Nie czuję się w tym najlepsza, ale ciągle dążę do doskonałości. Największą miłością mojego życia jest sport, dla którego jestem w stanie zrobić wiele. Siatkówka, piłka ręczna, koszykówka, sporty zimowe… Mogłabym wymieniać w nieskończoność. Kalendarium – Sierpień 2014Jak zachęcić młodych do czytania?Trollowanie – czy warto się tego obawiać? See all this author’s posts Komentarze komentarze Published by Kinga Redaktor portalu. Czytanie książek, pisanie o nich, zajmowanie się kulturą i mediami, to moja codzienność. Nie czuję się w tym najlepsza, ale ciągle dążę do doskonałości. Największą miłością mojego życia jest sport, dla którego jestem w stanie zrobić wiele. Siatkówka, piłka ręczna, koszykówka, sporty zimowe… Mogłabym wymieniać w nieskończoność. View all posts by Kinga Na kolejnych slajdach prezentujemy arkusz maturalny>>>>>archiwum Polska PressPróbna matura z języka angielskiego 2021. Zobacz arkusz CKE i odpowiedzi. Publikujemy arkusz z matury z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym. Próbne matury 2021Próbne egzaminy maturalne rozpoczęły się w środę, 3 marca i potrwają do wtorku, 16 marca 2021 roku. CKE i OKE udostępnia szkołom materiały niezbędne do przeprowadzenia testu diagnostycznego w zakresie poziomu przygotowania uczniów do egzaminu maturalnego z poszczególnych przedmiotów na wszystkich poziomach. Próbny egzamin maturalny z rozszerzonego angielskiegoEgzamin maturalny z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym składa się zazwyczaj z 10 pytań i jest podzielony na 3 części, z których pierwsza to zadania ze słuchu, druga - pytania odnośnie tekstu, a ostatnia - to praca pisemna. Ilość punktów, którą można uzyskać łącznie na maturze z języka angielskiego to: 50 prezentujemy tematy wypracowań z tegorocznej matury z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym. W ostatnim zadaniu należało przygotować rozprawkę lub się na jeden z poniższych tematów. Wypowiedź powinna zawierać od 200 do 250 słów i spełniać wszystkie wymogi typowe dla formy wskazanej w temat wybrany przez Ciebie, zakreślając jego Czy teatr może być dziś atrakcyjny dla młodzieży? Napisz rozprawkę, w której przedstawisz swoją opinię na ten temat, uwzględniając argumenty odnoszące się do repertuaru i dostępności tej formy kultury. 2. W Twojej miejscowości odbyła się kampania „Smart Stop”, która miała zwrócić uwagę na problem, jakim jest korzystanie z telefonów komórkowych przez uczestników ruchu drogowego. Napisz artykuł do gazety internetowej, w którym zrelacjonujesz przebieg tej kampanii oraz przedstawisz swoją opinię dotyczącą jej skuteczności. Próbna matura 2021. Harmonogram egzaminówHarmonogram tegorocznych egzaminów maturalnych znajduje się harmonogram egzaminów próbnej matury w 2021 roku: (środa)godz. 9:00 - język polski poziom podstawowygodz. 14:00 - język mniejszości narodowych poziom podstawowygodz. 14:00 - język łaciński i kultura antyczna poziom (czwartek)godz. 9:00 - matematyka poziom podstawowygodz. 14:00 - historia muzyki poziom rozszerzonygodz. 14:00 - filozofia poziom (piątek)godz. 9:00 - język angielski poziom podstawowygodz. 14:00 - historia sztuki poziom rozszerzonygodz. 14:00 - język kaszubski poziom (poniedziałek)godz. 9:00 - język angielski poziom rozszerzonygodz. 9:00 - język angielski poziom dwujęzycznygodz. 14:00 - język francuski poziom podstawowygodz. 14:00 - język hiszpański poziom podstawowygodz. 14:00 - język niemiecki poziom podstawowygodz. 14:00 - język rosyjski poziom podstawowygodz. 14:00 - język włoski poziom (wtorek)godz. 9:00 - język polski poziom rozszerzonygodz. 14:00 - język francuski poziom rozszerzonygodz. 14:00 - język francuski poziom dwujęzycznygodz. 14:00 - język rosyjski poziom rozszerzonygodz. 14:00 - język rosyjski poziom dwujęzycznygodz. 14:00 - język włoski poziom rozszerzonygodz. 14:00 - język włoski poziom (środa)godz. 9:00 - matematyka poziom rozszerzonygodz. 14:00 - język hiszpański poziom rozszerzonygodz. 14:00 - język hiszpański poziom dwujęzycznygodz. 14:00 - język niemiecki poziom rozszerzonygodz. 14:00 - język niemiecki poziom (czwartek)godz. 9:00 - biologia poziom rozszerzonygodz. 14:00 - informatyka poziom (piątek)godz. 9:00 - chemia poziom rozszerzonygodz. 14:00 - wiedza o społeczeństwie poziom (poniedziałek)godz. 9:00 - historia poziom rozszerzonygodz. 14:00 - fizyka poziom rozszerzonyPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera Data utworzenia: 30 maja 2016 (aktualizacja: 1 grudnia 2016) Wywiad z Panią Agatą Drwięga - specjalistą do spraw promocji i edukacji w Teatrze Animacji. Teatr Animacji w Poznaniu to teatr z tradycjami. W końcu jego początki sięgają 1945 roku. Dla miejscowych rodziców to jedno z najważniejszych miejsc na mapie kulturalnych atrakcji miasta. Nie bez powodu zyskało sobie renomę i grono wiernych bywalców. A jak się zmieniło na przestrzeni ostatnich lat? Przede wszystkim zmieniła się dyrekcja Teatru Animacji, a to zawsze wiąże się ze zmianami w repertuarze i oznacza ewolucję w ogólnym charakterze pracy każdej instytucji. Marek Waszkiel zatrudnił na etacie dramaturga Malinę Prześlugę – uznaną dramatopisarkę sztuk dla dzieci i młodzieży. Ta decyzja automatycznie wiąże się z wprowadzeniem do repertuaru wielu nowych spektakli na podstawie jej tekstów. Niewiele polskich teatrów ma komfort stałej pracy z tak rozchwytywanym autorem. Ponadto dyrektor Waszkiel zaprosił do współpracy znakomitych reżyserów oraz scenografów teatru lalek, którzy już dawno zyskali uznanie w Polsce i na świecie, a dotąd byli nieznani poznaniakom. W sierpniu 2014 po raz pierwszy pracował tutaj MariánPecko – słowacki reżyser doskonale znany polskiej publiczności. Jego „Smoki” na podstawie tekstu Maliny Prześlugi ze scenografią EvyFarkašovej po raz kolejny będzie można obejrzeć w czerwcu. Ważną zmianą jest z pewnością również zmiana profilu Teatru Animacji – dotąd kojarzonego niemal wyłącznie z publicznością dziecięcą. Naszymi głównymi widzami oczywiście nadal pozostają dzieci, tymczasem teatr lalek może być atrakcyjny dla wszystkich grup wiekowych. Przekonają się o tym dorośli widzowie obecni na „Molierze” wybitnego lalkarza Neville’aTrantera, „Czarnych ptakach” wyreżyserowanych przez EricaBassa z amerykańskiego SandglassTheatre czy „Pastranie” w reżyserii Marii Żynel związanej z polską grupą Coincidentia. Od 2014 roku stałą publicznością TA stali się także najnajmłodsi (czyli dzieci mniej więcej do trzeciego roku życia), dla których mamy na razie dwie propozycje: „Soko loko” w reż. Beaty Bąblińskiej oraz „Zmyślankę” Marioli Fajak-Słomińskiej i Janusza Słomińskiego. Dyrektor Waszkiel zaprosił także do współpracy artystów już wcześniej związanych z tym miejscem – mam na myśli Marcina Jarnuszkiewicza (reżysera „Całego królestwa Króla”) czy wreszcie Martę Guśniowską, która 11 lat temu debiutowała na scenie TA jako autorka sztuki „Baśń o rycerzu bez konia”. Teraz po raz pierwszy wystąpiła w roli reżysera, w dodatku pracującego nad swoim własnym tekstem „A niech to Gęś kopnie!”. Scenografię wykonała znana poznańskiej publiczności wybitna litewska scenografka JulijaSkuratova. To przedstawienie okazało się niebywałym sukcesem – zostało docenione przez jurorów najważniejszych krajowych festiwali teatrów lalek; w ramach organizowanego przez Instytut Teatralny w Warszawie projektu Teatr Polska pokazaliśmy je w czternastu miejscowościach w całej Polsce, w których nie ma stale działających teatrów; spektakl spotkał się niezwykle ciepłym przyjęciem w Rosji i Montrealu (gdzie został zagrany po francusku). Przed „Gęsią” kolejne zagraniczne wyprawy – do Słowacji i Francji. Dyrektor Waszkiel dba o to, by TA był obecny na możliwie największej liczbie krajowych i zagranicznych festiwali. Dużym zainteresowaniem cieszy się od połowy miesiąca spektakl “Dziób w dziób”, nowość w Teatrze Animacji. Jak zarekomendowałaby Pani to przedstawienie tym, którzy nie mieli jeszcze okazji go zobaczyć? „Dziób w dziób” jest przede wszystkim bardzo ciekawym tekstem, w moim odczuciu jednym z najlepszych jakie do tej pory napisała Malina – na różnych poziomach można go czytać inaczej. Reżyserii podjął się Irek Maciejewski – znany poznaniakom ze względu na reżyserię uwielbianego przez przedszkolną publiczność spektaklu „Kto wysiedzi to jajo?”, artysta mający duże doświadczenie w pracy lalkami muppetowymi animowanymi nad parawanem. Kolorową scenografię z kolei zaprojektował Robert Romanowicz – ilustrator książek dla dzieci. Myślę, że najlepszą rekomendacją dla tego spektaklu jest szalona popularność, jaką cieszy się to przedstawienie wśród naszych widzów – jeśli ktoś chciałby go obejrzeć, musi poczekać do przyszłego sezonu, bo już dawno nie ma na niego biletów. Niezwykle ciekawy był także spektakl “Lustrzana chmura”. To nieco inna propozycja teatralna od pozostałych, której bliżej raczej do sztuki współczesnej. Nie ma tu zbyt wiele kolorów czy zabawnych postaci. Jest za to hipnotyzująca opowieść i muzyka, a cała oprawa skłania małego widza do uruchomienia pokładów wyobraźni. Z jakim przyjęciem spotkał się ten niełatwy jednak w odbiorze spektakl? „Lustrzana chmura” jest bez wątpienia wyjątkową pozycją w naszym repertuarze. Powiedziałabym, że taką, która w żaden sposób nie wpisuje się w stereotypowe myślenie o teatrze dla dzieci. Dorośli w relacji z dzieckiem często przypisują sobie prawo do „wiedzenia lepiej” – zazwyczaj wynika to naszej troski, poczucia odpowiedzialności za pociechę. Chcemy być dla dzieci przewodnikami po świecie, dlatego musimy wszystko zrozumieć i natychmiast umieć wyjaśnić, rzadko pozwalamy sobie na niepewność osądu. Tymczasem dzieci czerpią radość z zadawania pytań i odkrywania coraz to nowych obszarów rzeczywistości, a także z niepewności osądów – bo one umożliwiają stawianie nowych znaków zapytania. Twórcy „Lustrzanej chmury” zapraszają widzów do świata urządzonego zupełnie inaczej niż ten, który mamy za oknem – to świat zbudowany według zasad, jakie obowiązują w japońskich baśniach i legendach. Jego klimat tworzy czarno-biała scenografia Pavla Hubički oraz wykonywana na żywo przez aktorów muzyka skomponowana przez Adama Świtałę. To spektakl, który dzieci rozumieją lepiej i głębiej niż dorośli, ponieważ mają w sobie więcej otwartości i odbierają go poprzez własną wrażliwość i emocje – myślę że są to one są najważniejsze w kontakcie ze jesteśmy starsi, tym bardziej tracimy ten szósty zmysł. Na szczęście odwiedza nas wielu mądrych i wrażliwych rodziców, którzy ufają osądom swoich pociech, nawet jeśli sami nie do końca je rozumieją. Z tego co wiem sporym powodzeniem cieszyły się warsztaty rodzinne animujeMY. Dzieci mogły w czasie ich trwania zapoznać się z podstawowymi typami lalek jak np. pacynka, kukła, pyskówka czy marionetka. Jak maluchy dawały sobie radę ich “ożywieniem“? Warsztaty prowadził Artur Romański aktor Teatru Animacji, który ma duże doświadczenie w pracy z dziećmi. Zajęcia były przygotowane tak, by maluchy mogły spróbować ożywić każdą formę (Artur wybrał lalki, które nie były dla nich za ciężkie oraz parawan, który nie był zbyt wysoki). Oczywiście, że to nie było proste zadanie – inaczej każdy mógłby zostać lalkarzem! Jednak w tych zajęciach nie chodziło o to, by każdy świetnie sobie „poradził”. Chcieliśmy rozbudzić świadomość różnorodności form teatralnych oraz pokazać trudności, jakie wiążą się z pracą animatora. Przede wszystkim chodziło jednak o dobrą zabawę i pobudzenie wyobraźni najmłodszych – bo przecież lalka teatralna nie musi powstać w pracowni, może być nią także domowy pluszak albo poduszka. Czy w kolejnym sezonie także możemy spodziewać się teatralnych warsztatów dla dzieci? Tak, jak najbardziej. Na pewno będziemy kontynuować zajęcia Artura, myślimy także o rozbudowaniu programu warsztatów (chcielibyśmy zaprosić na nie także dorosłych), ale na mówienie o szczegółach jest jeszcze za wcześnie. A jakich nowości możemy spodziewać się w nadchodzącym sezonie? Póki co mamy zaplanowane trzy premiery w reżyserii zagranicznych wrześniu czeka nas premiera „Żabki” na postawie serii książek holenderskiego autora MaxaVelthuijsa w reżyserii FabrizioMontecchiego z włoskiego TeatroGioco Vita – to bez wątpienia najważniejszy europejski twórca teatru cieni. W listopadzie odbędzie się premiera sztuki inspirowanej mitologią słowiańską, którą wyreżyseruje Duda Paiva – znany na całym świecie brazylijski tancerz pracujący z lalkami ze specjalnej elastycznej (niemal magicznej) gąbki. To będzie pierwszy spektakl dla dzieci tego twórcy. Z kolei na początku roku 2017 odbędzie się premiera koprodukcji z HandspringPuppet Company z RPA – spektakl wyreżyseruje JanniYounge jego dyrektor. Dziękuję za rozmowę, życząc dalszych sukcesów! Dziękuję. Z panią Agatą Drwięga rozmawiała Agnieszka Damieszko-Charnock Fot. Jakub Wittchen Data modyfikacji: 1 grudnia 2016 Z rozwijającą wyobraźnię fabułą i intrygującymi bohaterami dzisiejszy teatr dziecięcy jest wyspecjalizowaną formą sztuki, która zaspokaja potrzeby nawet najmłodszych odbiorców (w stolicy coraz bardziej popularne są sztuki teatralne, na które można przyjść już z niemowlętami!). Przekraczając próg teatru dzieci mają niepowtarzalną możliwość zawieszenia otaczającej je rzeczywistości i wejścia do udawanego świata, w którym wszystko jest możliwe. Dlaczego warto zabrać dziecko do teatru? Bo dziecięcy teatr… 1. Rozwija umiejętności literackie Czytanie, pisanie i mówienie to podstawowe umiejętności, które rozwijają nasze dzieci. Nawet z dużą ilością pięknie ilustrowanej literatury nie będzie to jednak tak intensywne, jak w przypadku kontaktu z żywą sztuką wystawianą na deskach teatru. Tam historia literacka przenosi się bowiem do życia. To tu dzieci mają niepowtarzalną szansę spotkać, usłyszeć i przeżyć literaturę. Dzięki ekspozycji na słowo mówione przez aktorów dzieci ćwiczą swoje umiejętności językowe nie w formie pisanej (tak jak to się dzieje w przypadku książek), ale ustnej. Wreszcie – ustne przekazy literackie są najbardziej pierwotną formą kontaktu z literaturą, z jaką przyszło spotkać się ludzkości. Warto ją podtrzymywać. 2. Buduje umiejętność skupienia uwagi Dzieci mają ograniczone możliwości koncentracji. Zakłócenia są ciągłym elementem ich świata. Teatr odwraca tę tendencję – tam uczą się koncentracji na tym, co dzieje się na scenie. Spektakle dla dzieci specjalnie zaplanowane są w ten sposób, by sprzyjać skupieniu uwagi. Trwają więc zazwyczaj nie dłużej niż godzinę, w tle znajdują się kolorowe rekwizyty, grze aktorów towarzyszy zaś energiczna muzyka. Dziecięce spektakle są też często interaktywne, dzięki czemu maluchy mogą się w nie bardziej zaangażować. Wszystko to pomaga ćwiczyć cierpliwość i uważne słuchanie. [reklama id=”50246″] 3. Wprowadza w świat sztuki Teatr dla dzieci stanowi doskonałe wprowadzenie do szerszego świata sztuki, stoi bowiem na skrzyżowaniu kilku dyscyplin twórczych. Aktorzy, muzycy, twórcy kostiumów, scenografowie – wszyscy muszą działać wspólnie. W wyniku tego dziecko ma szansę uczestniczyć w spektaklu będącym wizualną i słuchową przygodą. Teatr angażuje wiele zmysłów, co czyni go bardziej dostępnym dla małych dzieci w porównaniu do występów czysto muzycznych czy też obrazowych. Dzięki temu możliwe jest łagodne i nienachalne oswajanie dziecka ze sztuką. Wczesna ekspozycja na teatr procentuje też w przyszłości. Młody widz teatralny to w przyszłości dorosły entuzjasta spotkań z Melpomeną. 4. Rozwija kompetencje społeczne Teatr jest instytucją społeczną. Sztukę ogląda się przecież wspólnie z resztą publiczności. To szansa dla dzieci, by nabrać kompetencji społecznych (dowiedzieć się np., że gdy kopię fotel przed sobą, przeszkadzam osobie, która na nim siedzi, lub że oklaskami mogę pokazać, jak coś mi się podoba). Współczesny teatr dla dzieci jest też niezwykle interaktywny – aktorzy często zachęcają publiczność do wypowiadania się, a nawet do wchodzenia na scenę. W ten sposób maluchy przełamują swoje lęki i łatwiej wyrażają swoje opinie na szerszym forum. 5. Uczy krytycznego myślenia Istnieje wiele sposobów, by zachęcić dzieci do wyrażania swojej opinii na temat obejrzanej sztuki. Możemy po prostu zapytać malucha, czego dowiedział się z przedstawienia, który element spektaklu najbardziej mu się spodobał (gra aktorska, muzyka, scenografia) lub dlaczego bohaterowie zachowywali się w dany sposób i dokonywali określonych wyborów. To świetna okazja, by porozmawiać i wymienić się opiniami. Może było coś, co dziecku się nie spodobało, bądź przeciwnie – wyjątkowo przypadło do gustu. 6. Rozwija kreatywność Każde dziecko jest kreatywne, ale warto zadbać o to, by ta kreatywność nie zanikała wraz z wiekiem. Teatr jest do tego narzędziem idealnym, bo zamiast przedstawiać jedno właściwe rozwiązanie i jedyną słuszną drogę, daje nieograniczone możliwości. Wzmacnia też sposób myślenia „dlaczego nie?”, będący podstawą myślenia każdego wynalazcy, przedsiębiorcy i artysty, który ośmielił się marzyć i te marzenia realizować. 7. Pozwala lepiej zrozumieć swoje dzieci Obserwowanie emocji rysujących się podczas spektaklu na twarzy dziecka daje obraz tego, co dzieje w dziecięcym wnętrzu. Na podstawie reakcji możemy stwierdzić, czy maluch jest pod wrażeniem, obawia się, jest rozbawiony czy zmieszany. Uważny rodzic dzięki temu będzie w stanie sporo dowiedzieć się o swoim dziecku. 8. Pomaga oswoić problemy Teatr wykracza poza prostą formę opowiadania. Choć często zdaje się być lekki, w rzeczywistości nawet ten dziecięcy często nawiązuje do poważnych tematów, takich jak: śmierć, strata, wartości i relacje. Poprzez uczestnictwo w sztuce teatralnej dziecko odkrywa niuanse życia, uczy się na błędach i niepowodzeniach innych i przepracowuje trudne tematy w bezpiecznym środowisku. Występy teatralne mogą służyć również rodzicom jako punkt wyjścia do dyskusji z dziećmi na trudne tematy. 9. Tworzy wspólnotę doświadczenia Idąc z dzieckiem do teatru, budujemy wspólną relację. Razem przeżywamy dane emocje i razem spędzamy czas. Ciekawe przedstawienie może się niekiedy zapisać w dziecięcej pamięci na całe życie. Dobrze, gdy jest to wspomnienie, w którym pojawia się również dorosły. 10. To świetna zabawa i rozrywka Zachęcam rodziców do przyjrzenia się swoim lokalnym ośrodkom kultury, na pewno znajdą coś ciekawego dla swoich dzieci – mówi Karolina Adelt-Paprocka z Białołęckiego Ośrodka Kultury. Oferta takich miejsc, oprócz oczywistych wartości edukacyjno–rozwojowych jest ważna ze względu na bardziej praktyczne rzeczy. Sceny są zlokalizowane w dzielnicach, blisko domu a ceny biletów są zazwyczaj niższe w stosunku do tych, które proponują teatry miejskie. Teatr jest rozrywką dla całej rodziny. To błędne przeświadczenie, że na spektaklu dla dzieci dorośli, stanowiący najczęściej 50 proc. całej widowni, się nudzą. Jeśli został on przygotowany przez doświadczonych aktorów i dobrego reżysera, uczestnictwo w przedstawieniu będzie przyjemnym i twórczym doświadczeniem nie tylko dla młodszej, ale też dla starszej części publiczności.

czy teatr może być dziś atrakcyjny dla młodzieży