Płukanie zatok u dzieci można wykonywać 1-2 razy dziennie lub według zaleceń lekarza. 1 raz dziennie zalecany jest najczęściej w przypadku działań profilaktycznych, 2 razy dziennie w leczeniu zapalenia zatok i innych przypadłości. Upewnij się, że dziecko może mieć przeprowadzoną irygację, czytając przeciwwskazania na ulotce Jeśli ciepło w uchu wypełnia się niewygodnie, najlepiej się bez niego obejść. Ta metoda jest alternatywną miarą medyczną. Ciepło ma na celu stymulowanie pozytywnych procesów w uchu i pozwolenie, by woda odpłynęła. Jednak lekarstwo na zatkane kanały słuchowe nie jest naukowo potwierdzone. Woda w uchu nie znika, a ja mam ból? Jedną z nich jest woda w uchu. Chcąc szybko się jej pozbyć, wkładamy do uszu palce czy patyczki do uszu. Te metody nie przyniosą nam ulgi, a prawdopodobnie jeszcze pogorszą sprawę – do ucha wprowadzone zostaną bakterie, a woda zostanie wepchana głębiej. Lekarze z Mayo Clinic podzielili się prostym sposobem na wodę w uchu. Tego jeszcze nie słyszałam. Nie, woda w policzkach Ci się nie zbierze, tak jak i w lewym uchu;-) Jak będziesz miał za dużo kcal i będziesz się otłuszczał to ten tłuszcz też odłoży się tam gdzie będzie chciał, nie ma na to wpływu, tak samo jak i miejscowego spalania tłuszczu. A właśnie jak mowa o lewym policzku,to możliwe . Każdy z nas choć raz w swoim życiu miał wodę w uchu. Zazwyczaj po przechyleniu głowy na bok woda wypływa i szybko zapominamy o tym, że w ogóle tam była. Jednak czasem bywa tak, że woda utrzymuje się w przewodzie słuchowym przez dłuższy czas. Stanowi to duże ryzyko infekcji. Z problemem stanu zapalnego ucha często mają do czynienia pływacy. Tak zwane „ucho pływaka”, czyli zapalenie ucha wewnętrznego powstaje na skutek długotrwałej ekspozycji ucha na wilgoć i wodę. fot. shutterstock Woda, która przez długi czas blokuje kanał słuchowy zwiększa ryzyko rozwinięcia się infekcji i stanu zapalnego, który może uszkodzić słuch. Szczególną uwagę należy zwrócić na dzieci, które są dużo bardziej podatne na infekcje ucha. Jak usunąć zalegającą w uchu wodę? #Próżnia Efekt próżni zazwyczaj pozwala na skuteczne uwolnienie wody z ucha. W tym celu należy przechylić głowę w stronę zatkanego ucha i przykryć go w miarę szczelnie dłonią. W uchu wytworzy się próżnia, która uwolni wodę. #Przechylanie głowy i opukiwanie Głowę należy przechylić w jedną stronę i opukiwać delikatnie przeciwległą stronę głowy i ucha. Po chwili woda powinna swobodnie wypłynąć z ucha. fot. shutterstock #Suszarka Jeśli inne metody nie działają możesz sprawić, ze woda po prostu wyparuje. W tym celu użyj suszarki. Włącz suszarkę na najmniejszą moc i przez kilka minut „susz” ucho. #Alkohol Dobrym sposobem jest również wprowadzenie do ucha 2-3 kropel alkoholu odkażającego z apteki. Krople należy wprowadzić do ucha i odczekać 5 minut. Po tym czasie energicznie przechyl głowę na bok, aby woda mogła wypłynąć. W taki sam sposób możesz wykorzystać również wodę utlenioną. #Spanie na jednym boku Spanie na boku również poskutkuje usunięciem wody z ucha. Po kilku godzina leżenia na odpowiedni boku woda opuści przewód słuchowy. fot. shutterstock Zdrowie naszych uszu w głównym stopniu zależy od ich właściwej higieny. Dlatego też należy codziennie je czyścić. Nieprawidłowe usuwanie nadmiaru woskowiny z wnętrza uszu może powodować szereg nieprzyjemnych dolegliwości na czele z głuchotą. Standardowo nadmiar woskowiny czyścimy patyczkiem i wielu z nas wydaje się, że jest to jak najbardziej prawidłowe rozwiązanie. Nie wyklucza się takiej techniki czyszczenia uszu, gdyż rzeczywiście daje dobre efekty. Pamiętaj jednak, że jest to tylko powierzchowna metoda usuwania brudu. Skuteczne zabiegi na pozbycie się zalegającej woskowiny możesz wykonać w domowym zaciszu. Pierwsze objawy problemów z uszami Zazwyczaj na początku nie zdajesz sobie sprawy, że Twoje uszy mogą być nieprawidłowo czyszczone. Dopiero, gdy problem narasta zaczynasz odczuwać dyskomfort. Każdy z nas ma indywidualne predyspozycje co do ilości wydzieliny z ucha. Jedni mają jej w nadmiarze i dosyć często zaleca się im czyszczenie inni nie wydzielają jej nazbyt wiele. Pierwsze objawy problemów z uszami zazwyczaj zaczynasz odczuwać, gdy: wydzieliny jest więcej niż zazwyczaj i ma ona ciemniejszy kolor, może to świadczyć o zapaleniu ucha; zaobserwowałeś u siebie, że słabiej słyszysz niż dotychczas; miewasz wrażenie jakby dzwoniło Tobie w uszach; mimo regularnego czyszczenia nie odczuwasz poprawy lub ustąpienia dolegliwości; najbardziej może zaniepokoić Ciebie uporczywy ból uszu połączony z nieprzyjemnym swędzeniem. Nie wolno bagatelizować problemu i przy wystąpieniu powyższych objawów udać się do laryngologa. W innym wypadku problem będzie narastał. Można tez zastosować domowe metody lecznicze, o których opowiem w dalszej części. Przyczyny problemów z uszami Możemy doszukiwać się wielu przyczyn związanych z wystąpieniem problemów z uszami. Jedne z nich są bardziej złożone inne mniej. W każdym razie zamiast dopatrywać się sami powodów, trzeba zapytać lekarza o opinię. Zdiagnozuje on przyczyny i zaleci odpowiednie leczenie. Ból ucha może spowodować czyszczenie tradycyjnym patyczkiem, gdyż wydzielina zamiast na zewnątrz idzie w środkową część ucha. Na skutek tego następuje jej nagromadzenie się, a w najgorszym wypadku blokadę kanału słuchowego. Problem z uszami może też być następstwem innych chorób i ich niedoleczenia. Dotyczy to zapalenia ucha powiązanego z grypą. Często dzieje się to w momencie, gdy nastąpi przewianie głowy, zwłaszcza zimą lub przy wietrznej pogodzie. Należy chronić uszy czapką lub nausznikami. Tak samo po wyjściu z basenu lub spod prysznica może dojść do zapalenia ucha ze względu na niedosuszenie tej partii. Podobnie dzieje, gdy po umyciu głowy w krótkim czasie wychodzimy na zewnątrz. Okazuje się, że niekorzystne jest stosowanie podczas spania stoperów lub aparatów słuchowych. Ciepłe środowisko spowodowane przyblokowaniem kanału słuchowego sprzyja nadmiernemu wydzielaniu się woskowiny. Na koniec warto podkreślić, że samą przyczyną zatkania narządu słuchowego jest brak jakiejkolwiek higieny. Jak prawidłowo czyścic uszy Prawidłowe czyszczenie ucha powinno odbywać się delikatnie. Nigdy nie myj uszu bieżącym strumieniem wody, jednocześnie pod wysokim ciśnieniem. To sprawi tylko, że możesz uszkodzić sobie błonę bębenkową. Trzeba ostrożnie płukać uszy. Ponadto sytuacja ma się podobnie jeżeli chodzi o pałeczki i waciki do uszu. Kierują one wydzielinę do wnętrza ucha, a zbyt mocny ruch może uszkodzić wnętrze ucha. Także wyklucza się ostre przedmioty, które wbrew pozorom mogą się nadawać, ale działają podobnie jak patyczki. Warto od czasu do czasu wykonać irygację przy użyciu specjalnych rurek do kupienia w dobrych aptekach. Wtedy używamy ich nalewając wody o temperaturze zbliżonej do naszego ciała. Wypłucze ona zanieczyszczenia. Po zabiegu powinno się wysuszyć ucho. Nie możemy wykonywać irygacji za często, bo spowoduje to infekcję, ale od czasu do czasu jest jak najbardziej wskazana. Domowe kuracje oczyszczające uszy Wielu z nas zanim uda się po poradę do lekarza sami zaczynają działać , aby zniwelować problem. Natomiast warto wiedzieć jak w domu można zaradzić, gdy dotknie nas już taki problem. Oczywiście porada lekarza jest również niezbędna, ale zazwyczaj na początku zamiast uciekać się do zaawansowanych działań powinniśmy spróbować nieco prostszych metod oczyszczania uszu. Jedną z najbardziej popularnych metod jest woda utleniona, ale nie należy stosować jej przy uszkodzonej błonie bębenkowej. Receptura wykonania polega na połączeniu pół na pół wody utlenionej i normalnej. Następnie wlewamy kilka kropel do ucha i przekręcamy głowę w celu wniknięcia płynu do przewodu słuchowego. Wytrzymujemy w tej pozycji kilka minut, a następnie usuwamy roztwór. Także roztwór solny sprawnie usuwa wosk z uszu. Do jego przygotowania potrzebujesz rozpuścić łyżeczkę soli i pół szklanki wody (125 ml), aby uzyskać jednolity roztwór. Po czym namaczając w nim wacik i nasączony wyciskamy do ucha. Podobnie jak przy pierwszej metodzie przechylamy przy tym głowę i wytrzymujemy kilka minut. Pomocna w kwestii domowych zabiegów oczyszczania uszu okazuje się oliwa z oliwek, która zmiękcza wydzielinę uszną i pomaga ją usunąć. Należy zaaplikować 2-3 krople cieczy do ucha przed snem. Zabieg powtarzamy przez 3-4 dni z rzędu. Dobrą substancją zmiękczającą wydzielinę z ucha jest również gliceryna. Trzeba wlewać ją do ucha 4 krople 3 razy dziennie. Pomocny w oczyszczaniu uszu okaże się wszechstronny rumianek, a właściwie napar rumiankowy. Do jego zrobienia potrzebne będą dwie łyżki stołowe płatków rumianku i jedna szklanka gorącej wody. Parzymy to i czekamy do wystygnięcia, po czym odsączamy. Potem delikatnie aplikujemy roztwór w ucho, postępując analogicznie jak przy poprzednich metodach. Sprawdzą się również mechaniczna i nieco przyjemniejsza metoda jak na przykład masaż ucha w postaci okrężnych ruchów wzgórka za uchem. Po czym pociągając za płatek ucha w różnych kierunkach, jednocześnie zaginając małżowinę do przodu i do tyłu. Jeśli problemy nie ustąpią, należy skontaktować się z laryngologiem. Być może potrzebny jest profesjonalny zabieg oczyszczania u lekarza. Woda w uchu Częstym pytaniem zadawanym przez pacjentów jest: „Czy można moczyć uszy?” Odpowiedź brzmi „Tak”. Zdrowe uszy mogą, a nawet powinny być moczone, ponieważ najlepszym sposobem na utrzymanie higieny uszu jest ich regularne mycie ciepłą wodą z mydłem. Woda nie jest groźna dla zdrowych uszu, pod warunkiem, że po każdym moczeniu zostaną dokładnie osuszone. Zaleganie wody w przewodzie słuchowym zewnętrznym może stworzyć ryzyko rozwoju stanu zapalnego. Zaleganiu wody w uchu sprzyja wąska i kręta budowa przewodu słuchowego zewnętrznego, a także obecność przewężeń takich jak np. kostniaki. Ucho posiada mechanizmy zabezpieczające przed rozwojem stanów zapalnych. Należy do nich system „samooczyszczania się” czyli migracji komórek skóry na zewnątrz i ruch włosków, a także woskowina. Ta substancja wydzielana przez gruczoły woszczynowe i łojowe ma działanie antybakteryjne, przeciwgrzybicze, utrzymuje niskie pH, co również zapobiega rozwojowi zakażeń i chroni skórę przewodu przed maceracją przy zawilgoceniu. Jeszcze raz przypomnę, że dla zdrowych uszu woda nie stanowi zagrożenia i nawet u dzieci i niemowląt zalecamy mycie uszu podczas kąpieli. Woda w uchu Czy wszczyscy mogą bez wyjątku moczyć uszy? Nie. Są sytuacje i choroby, w których laryngolodzy zalecają ochronę uszu przed wodą. U części pacjentów unikanie kontaktu z wodą będzie zalecane okresowo, natomiast niektórzy muszą na stałę chronić uszy przed wodą. Najczęstszą sytuacją, w której pacjentom zaleca się zakaz moczenia uszu są stany zapalne, zarówno dotyczy to zapalenia ucha środkowego, szczególnie z wyciekiem ropnym, jak i zapalenia przewodu słuchowego zewnętrznego. W stanach zapalnych woda utrudnia leczenie, wypłukuje podawane do ucha leki. Zapalenie ucha środkowego może mieć charakter ostry, wtedy często dochodzi do wyciekania treści ropnej z jamy bębenkowej przez perforację błony bębenkowej lub przewlekły, gdzie wycieki są okresowe, a ubytek błony bębenkowej przetrwały. W jednym i drugim przypadku nie można moczyć uszu. Osoby, które mają nawracające zapalenia przewodu słuchowego zewnętrznego również powinny uważać na zamaczanie uszu, szczególnie w ciepłych porach roku. Ochrona uszu przed wodą jest też zalecana po operacjach otologicznych. Pacjentom z drenażem wentylacyjnym zaleca sie unikanie moczenia uszu do momentu ewakuacji drenów z błony bębenkowej. Kolejną sytuacją, w której zabezpieczamy ucho przed wodą są urazy: skaleczenia przewodu słuchowego zewnętrznego, uszkodzenia błony bębenkowej czy złamania piramidy kości skroniowej. Zobacz także: Badanie poligraficzne Badania słuchu Centralne testy słuchowe Chrapanie Leczenie chrapania Fiberoskopia Operacje zatok FESS Przycięcie migdałków podniebiennych Wycięcie migdałków Brodawczaki krtani Rak krtani Rak gardła Szumy uszne Wirusowe zapalenie gardła Odczulanie Data aktualizacji: 27 czerwca 2022 Irygacja pochwy to zabieg higieniczny, który można wykonać po stosunku seksualnym, a także w przypadku infekcji intymnej. Czego należy użyć do płukania waginy? Jak wykonać irygację? Na co uważać? Irygacja pochwy Irygacja pochwy jest polegającym na płukaniu waginy wodą lub specjalnie do tego celu przeznaczonym płynem. Można ją wykonać: aby oczyścić pochwę i przywrócić je właściwe pH (odczyn-kwasowo zasadowy) po stosunku; żeby oczyścić pochwę ze szkodliwych patogenów, szczególnie w przypadku zakażenia drożdżakowego; w celu złagodzenia objawów infekcji intymnej, takich jak ból, pieczenie, szczypanie; żeby oczyścić pochwę z resztek krwi menstruacyjnej i pozbyć się nieprzyjemnego zapachu; przed zabiegiem chirurgicznym, jeżeli takie jest wskazanie lekarskie. Irygacja pochwy po stosunku Wiele kobiet odczuwa potrzebę dokładnego oczyszczenia miejsc intymnych z męskiego nasienia po zbliżeniu intymnym bez użycia prezerwatywy. Jednak nie kwestie estetyczno-higieniczne są w tym przypadku najistotniejsze. Irygacja pochwy po stosunku wykonywana jest przed wszystkim ze względu na różnicę między pH waginy oraz spermy. Naturalny odczyn pochwy jest silnie kwasowy (3,5 – 4,5), natomiast ejakulat jest zdecydowanie bardziej zasadowy (około 7-7,5). Należy pamiętać, że kwaśne pH pochwy spełnia określoną rolę – chroni przed rozwojem infekcji intymnych. Zaleganie nasienia może zaburzać równowagę i zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia stanu zapalnego. Z drugiej jednak strony warto pamiętać, aby irygacji nie wykonywać zbyt często – w czasie zabiegu wypłukiwana jest też naturalna mikroflora pochwy, w tym pałeczki kwasu mlekowego, odpowiedzialne za utrzymywanie pH na niskim poziomie. Irygacja pochwy a antykoncepcja Przeciwwskazaniem do wykonywania irygacji nie jest stosowanie wkładek domacicznych, jako metody antykoncepcji. Płyny służące do płukania pochwy nie zaburzają działania spirali. Należy jednak uważać, aby w czasie umieszczania irygatora w pochwie nie doszło do bezpośredniego kontaktu z wkładką, a mówiąc dokładniej – z wystającymi z niej niewielkimi nitkami. Dlatego urządzenia nie powinno się stosować zbyt głęboko. Uwaga: irygacje pochwy nie są metodą antykoncepcji. Fizyczne wypłukanie spermy z dróg rodnych nie chroni przed zajściem w ciążę. Potocznie formułowane opinie na temat rzekomej skuteczności irygacji w tej materii nie mają nic wspólnego z prawdą. Podobnie też płukanie pochwy nie chroni w żadnym stopniu przed zakażeniem wirusem HIV oraz chorobami wenerycznymi. Zestaw do irygacji pochwy Przez dziesięciolecia do płukania miejsc intymnych używano strzykawek, zabiegi próbowano też wykonywać za pomocą prysznica z silnym strumieniem wody. Tego typu domowe sposoby irygacji pochwy nie dają jednak pełnej kontroli na strumieniem wody, mogą też powodować fizyczne urazy: otarcia, skaleczenia, podrażnienia. Dlatego warto wyposażyć się w profesjonalny zestaw do irygacji pochwy. Irygator powinien mieć miękką, anatomiczną końcówkę. Urządzenia tego typu często mają postać gumowej gruszki o wydłużonym kształcie lub buteleczki z aplikatorem. Dostępne są też specjalne dysze przeznaczone do podłączenia do węża prysznicowego, utrzymujące odpowiednio dobrane, niskie ciśnienie wody. Co warto podkreślić, urządzenia te w większości przypadków można używać do irygacji pochwy, ale też odbytu (przed stosunkiem analnym). Płyn do irygacji pochwy Jaki stosować płyn do irygacji pochwy? W wielu przypadkach wystarczająca będzie zwykła woda. W aptekach dostępne są też gotowe preparaty przeznaczone do tego celu. Zawierają one takie substancje, jak: kwas octowy, który ma tę zaletę, iż działa wybiórczo. Jest szkodliwy dla wielu patogenów, ale nie pałeczek kwasu mlekowego. W ten sposób pomaga utrzymać kwaśne pH pochwy nawet po wykonaniu irygacji; chlorowodorek benzydaminy, czyli związek o działaniu znieczulającym, przydatny w czasie uciążliwych infekcji intymnych. Środki te dostępne są bez recepty, aczkolwiek przed ich zastosowaniem warto zasięgnąć konsultacji lekarskiej. Bezwzględnie należy też przestrzegać zaleceń dotyczących techniki aplikacji oraz częstotliwości wykonywania zabiegów. Jak zrobić irygację pochwy? Do irygacji pochwy należy się odpowiednio przygotować. W pierwszej kolejności należy dokładnie umyć ręce, a następnie rozpuścić w wodzie zakupiony w aptece preparat (alternatywą są jednorazowe irygatory wypełnione płynem). Zabieg wykonuje się w wannie, w pozycji stojącej, leżącej lub półleżącej, po starannym umyciu okolic intymnych. Końcówkę irygatora należy umieścić delikatnie w pochwie, na następnie – naciskając balon gruszki – wycisnąć do środka całą zawartość. Po aplikacji płynu irygator ostrożnie się wysuwa. Na koniec zalecany jest ciepły prysznic. Irygacja pochwy w ciąży Irygacja pochwy w ciąży nie jest wskazana. Podkreśla się, że w tym szczególnym okresie potencjalne ryzyko groźnych infekcji intymnych, będących następstwem ingerencji w naturalne środowisko pochwy, przewyższa ewentualne korzyści. Należy pamiętać, że w ciąży pH dróg rodnych zmienia się – jego silnie kwasowy odczyn łagodnieje pod wpływem zmian hormonalnych. Ewentualne dodatkowe wypłukanie pałeczek kwasu mlekowego, skutkujące dalszą zmianą pH w stronę zasadowego, w takiej sytuacji mogłoby powodować utratę naturalnej ochrony przed patogenami. W skrajnych przypadkach, niekonsultowana z lekarzem, niepoprawnie wykonana irygacja może doprowadzić do poronienia. Przeciwwskazaniem do irygacji jest też krwawienie menstruacyjne. Płukanie można wykonać po zakończeniu okresu, aby oczyścić drogi rodne. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

woda w uchu po irygacji